Een fraaie sessie meegemaakt. Fraai omdat er verschillende invalshoeken waren. De technische infrastructuur die momenteel in opbouw is. De logische structuren die de applicaties daarop kunnen uitbouwen in een samenhangend geheel. Het perspectief van de gebruiker, die sommige zaken nu nog niet kan, maar waar door deze opzet verbetering in kan komen. Én de centrale vraag of studenten kunnen helpen dit op te bouwen.
Zo kwamen personen van divers pluimage bij elkaar en zien een gemeenschappelijk doel. Er is hoop!
24 januari 2006
19 januari 2006
Het gezoem van onderwijs
Gisteren had ik een avondles in de deeltijd. Dat is nog een uitloper van mijn vorige functie. Na het onderwerp van die avond te hebben doorgesproken gaan we naar de bibliotheek waar aan casussen (ingebracht vanuit de werkomgeving van de deeltijders zelf) wordt gewerkt. Er wordt materiaal van Blackboard gehaald en bekeken en na even begint het gezoem. Het gezoem van acht groepen verspreid over het studielandschap die elkaar informeren, met elkaar discussieren en bijna ongemerkt aan het leren zijn. Wat een genot. Binnenkort houdt het op, maar ik neem mij voor om in de toekomst bezig te blijven met het verzorgen van onderwijs, in wat voor vorm dan ook.
achtbaan
Natuurlijk vraagt iedereen: "enne, hoe bevalt het?" Je zegt dan maar wat, maar eigenlijk weet je het nog niet echt. Daar is het nog te vroeg voor. Het gevoel wat er nog het meest bij in de buurt komt is alsof je in een achtbaan zit. Het is best eng en spannend, maar toch vooral leuk. Er gebeurt van alles en je weet niet precies wat er na de volgende bocht komt.

In de 8 (ook wel lemniscaat) zit verder tevens nog een bepaalde symboliek. Het staat voor oneindigheid, en inderdaad je bent met het werk dat ik doe eigenlijk nooit klaar. Het is ook het symbool van ademhaling (heb ik even gegoogled, wist ik ook niet), iets levends, iets dat beter wordt. Daar gaan we voor!
Vaak worden in de 2 rondjes van de 8 nog kreten gezet die van belang zijn. Voor mij is dat in het ene rondje communiceren (zie ook eerdere post) en in de andere verbinden. ICT moet (verder) verbonden worden met andere programma's, met doelstelling van van faculteiten, met wat wij (medewerkers/studenten) in het dagelijks werk doen.
Zo, genoeg gefilosofeer. Aan de slag.

In de 8 (ook wel lemniscaat) zit verder tevens nog een bepaalde symboliek. Het staat voor oneindigheid, en inderdaad je bent met het werk dat ik doe eigenlijk nooit klaar. Het is ook het symbool van ademhaling (heb ik even gegoogled, wist ik ook niet), iets levends, iets dat beter wordt. Daar gaan we voor!
Vaak worden in de 2 rondjes van de 8 nog kreten gezet die van belang zijn. Voor mij is dat in het ene rondje communiceren (zie ook eerdere post) en in de andere verbinden. ICT moet (verder) verbonden worden met andere programma's, met doelstelling van van faculteiten, met wat wij (medewerkers/studenten) in het dagelijks werk doen.
Zo, genoeg gefilosofeer. Aan de slag.
16 januari 2006
1e Emerge stuurgroep
Vrijdag 13/1/06 mijn eerste stuurgroep vergadering gehad van Emerge, het ICT-samenwerkingsverband van 3 universiteiten en 3 hogescholen. Bij aanvang van de vergadering blijken diverse personen elkaar niet te kennen. Na even wordt mij duidelijk dat dit projectleden zijn die eerst over hun emerge-project vertellen alvoor we 'echt' gaan vergaderen. Hierdoor wordt de agenda bij lange na niet gehaald, maar gelukkig komen eerst de belangrijkste zaken aan bod.
Je verkijkt je van tevoren toch op zo'n eerste gebeuren. Alsof er allemaal mensen zitten die van de hoed en de rand weten en waarbij ik dan maar moet zien aan te haken. Er is echter veel meer een sfeer van personen die allemaal aan het zoeken zijn naar hoe het verder en beter kan en zo rol ik er makkelijk in.
Een consortium als Emerge zal zich altijd moeten blijven bewijzen. Als ik de documenten en resultaten zie lijkt mij het nut wel aannemelijk. Er gaat nu een "2e fase" van start, dus dat zal weer nieuwe ervaringen gaan opleveren.
De terugreis van Utrecht zit ik samen met Manon Gorissen in de trein, die een vergelijkbare functie bij de Universiteit Maastricht heeft. We wisselen wat ervaringen uit (zij meer dan ik uiteraard) en zo is ook de tijd op de rails snel en nuttig doorgebracht.
Je verkijkt je van tevoren toch op zo'n eerste gebeuren. Alsof er allemaal mensen zitten die van de hoed en de rand weten en waarbij ik dan maar moet zien aan te haken. Er is echter veel meer een sfeer van personen die allemaal aan het zoeken zijn naar hoe het verder en beter kan en zo rol ik er makkelijk in.
Een consortium als Emerge zal zich altijd moeten blijven bewijzen. Als ik de documenten en resultaten zie lijkt mij het nut wel aannemelijk. Er gaat nu een "2e fase" van start, dus dat zal weer nieuwe ervaringen gaan opleveren.
De terugreis van Utrecht zit ik samen met Manon Gorissen in de trein, die een vergelijkbare functie bij de Universiteit Maastricht heeft. We wisselen wat ervaringen uit (zij meer dan ik uiteraard) en zo is ook de tijd op de rails snel en nuttig doorgebracht.
11 januari 2006
even wennen
Denk ik opeens: o ja, ik was met bloggen gestart. Wel even wennen om er regelmatig aan te denken een nieuwe post te doen.
Ook in het werk is het nog wennen. Nu de nieuwjaarsreceptie is geweest is iedereen weer actief en online, dus de afspraken en mailtjes beginnen ook op gang te komen. Meeste is kennismaking en toelichting op stand van zaken van projecten. Wat een heerlijk vakgebied is het toch. De ene keer gaat het over routers en glasvezelverbidingen. De andere keer over hoe we relaties het beste kunnen managen. En weer een andere keer over portfolio's voor studenten.
Aan afwisseling geen gebrek!
Ook in het werk is het nog wennen. Nu de nieuwjaarsreceptie is geweest is iedereen weer actief en online, dus de afspraken en mailtjes beginnen ook op gang te komen. Meeste is kennismaking en toelichting op stand van zaken van projecten. Wat een heerlijk vakgebied is het toch. De ene keer gaat het over routers en glasvezelverbidingen. De andere keer over hoe we relaties het beste kunnen managen. En weer een andere keer over portfolio's voor studenten.
Aan afwisseling geen gebrek!
04 januari 2006
Communicatie
Vandaag maar eens aan het onderwerp communicatie begonnen. Ik heb al voordat ik aan de functie begon geroepen dat dat erg belangrijk is. Dit is nog versterkt doordat ik nu al dingen begin te zien die ik eerst niet wist en waardoor ik begrijp waarom dingen nog niet werken; maar vooral zie ik ook dat er aan gewerkt wordt. Als docent kreeg ik dat allemaal maar half of helemaal niet mee en dat helpt niet in de beeldvorming. Dus wil ik iedereen gaan informeren over de projecten en de ideeen daarachter. Dat lukt nooit helemaal, maar alle beetjes helpen.
Informeren is nog maar 1 kant van de zaak, luisteren naar wat er leeft en wat men wil is een andere. Ook daarvoor moeten we verdere stappen zetten, dan wordt het pas echt communiceren. We hebben het wel over ruim 14.000 mensen dus dat wordt nog een hele kluif.
Ik doe net of ik een volleerd communicatiedeskundige ben en knutsel een communicatiematrix in elkaar met nieuwsbrieven, bijeenkomsten, doelgroepen, catchy namen enz.
Omdat dat een beetje saai is maak ik ook een ontwerp voor de BenedICT, het maandblaadje wat ik voor ogen heb.
De ideeen komen snel, hopelijk gaat de uitvoering ook zo vlot. Daar moet ik dan nog wel geld voor zien te vinden want dat is niet gereserveerd, maar waar een wil is is een weg.
Informeren is nog maar 1 kant van de zaak, luisteren naar wat er leeft en wat men wil is een andere. Ook daarvoor moeten we verdere stappen zetten, dan wordt het pas echt communiceren. We hebben het wel over ruim 14.000 mensen dus dat wordt nog een hele kluif.
Ik doe net of ik een volleerd communicatiedeskundige ben en knutsel een communicatiematrix in elkaar met nieuwsbrieven, bijeenkomsten, doelgroepen, catchy namen enz.
Omdat dat een beetje saai is maak ik ook een ontwerp voor de BenedICT, het maandblaadje wat ik voor ogen heb.
De ideeen komen snel, hopelijk gaat de uitvoering ook zo vlot. Daar moet ik dan nog wel geld voor zien te vinden want dat is niet gereserveerd, maar waar een wil is is een weg.
02 januari 2006
Dag 1
2 januari. Eerste werkdag. Aangezien de lessen pas volgende week beginnen is het nog erg rustig op de hogeschool. Er staat nog een oude computer te wachten op vervanging. Die werkt goed genoeg om wat basale dingen te doen. Ik archiveer mijn digitale mail en documenten zodat ik met een (vrij) schone lei kan beginnen. Een 3-tal dozen met fysieke documenten en mappen zijn snel uitgepakt en in de kast gezet. Het zijn de spullen waarvan ik dacht dat ze de moeite waard waren om mee te nemen van mijn vorige functie, maar waar ik waarschijnlijk niet veel meer in zal kijken.
Mijn docentschap bij Bedrijfskundige Informatica is nu formeel voorbij. Vreemd idee. Gelukkig heb ik nog wat avondlessen in het verschiet, dus echt over is het nog niet.
Eind vorig jaar heb ik al diverse bijeenkomsten gehad met mijn beide voorgangers (Frans Jacobs als Beleidsadviseur en John Bijsmans als Programmamanager). Dat heeft mijn voorpret voor de functie alleen maar verhoogd. Ik plan voor deze week enkele momenten in om hun documenten nog eens rustig te bekijken. Ik moet (mag) beider taken combineren. En dan zijn er ook nog andere activiteiten zoals het Management Development Traject en de coördinatie van het PraktijkWeb. Is dat wel te doen, vraag ik mij af. Ach, we zullen het wel zien.
Mijn docentschap bij Bedrijfskundige Informatica is nu formeel voorbij. Vreemd idee. Gelukkig heb ik nog wat avondlessen in het verschiet, dus echt over is het nog niet.
Eind vorig jaar heb ik al diverse bijeenkomsten gehad met mijn beide voorgangers (Frans Jacobs als Beleidsadviseur en John Bijsmans als Programmamanager). Dat heeft mijn voorpret voor de functie alleen maar verhoogd. Ik plan voor deze week enkele momenten in om hun documenten nog eens rustig te bekijken. Ik moet (mag) beider taken combineren. En dan zijn er ook nog andere activiteiten zoals het Management Development Traject en de coördinatie van het PraktijkWeb. Is dat wel te doen, vraag ik mij af. Ach, we zullen het wel zien.
Abonneren op:
Reacties (Atom)