Met een constant ritme van eens per week krijg ik een teleurstelling rond het programmamanagement te verwerken. Projecten blijken nog niet gestart, financiele gegevens over vorig jaar zijn slechts sporadisch voorhanden, projecten moeten worden hergedefinieerd, eerder gemaakte projectbegrotingen blijken bij nader inzicht toch niet juist (uiteraard blijkt het duurder), etc.
Voor mij is dat vervelend (hint: post een comment waarin je met me meeleeft) omdat ik het niet zo verwacht had. Maar eigenlijk is het logisch; het is de normale groei-ontwikkeling van dit soort zaken. Niemand kan er ook wat aan doen. Voortschrijdend inzicht heet dat zo mooi. Kwestie van monitoren en bijsturen. Gelukkig zijn de teleurstellingen tot nu allemaal randverschijnselen en doen ze niets af aan de achterliggende gedachten en doelstellingen van het programma.
Bijkomend voordeel is dat ik mij zo het programma veel meer eigen kan maken.
Op naar versie 2.0!
20 februari 2006
09 februari 2006
15 miljoen: veel of weinig?
Deze week bij een voorlichtingsbijeenkomst van Surf (het landelijke samenwerkingorgaan van hoger onderwijs op ICT-gebied) geweest over de ICT-subsidiestromen. Het gaat over subsidies die via Surf al regulier worden verleend en daarbij komt nu ook het overheidsgeld van het "nationaal actieplan (NAP) e-learning".
Alles bij elkaar gaat het om 15 miljoen euro. Nu ja, eigenlijk ongeveer de helft want je moet als instelling ook een duit in het zakje doen. Het is een heel gedoe om voor het geld in aanmerking te komen. Allerlei tender-procedures waarin voorwaarden over samenwerking en 'proven technology' zijn opgenomen. Met veel volharding pik je dan misschien een graantje mee van die 15 miljoen. De inspannings/resultaat verhouding lijkt me een stuk gunstiger als je meedoet in een loterij (België?). Misschien ben ik ook wat cynisch omdat 15 miljoen natuurlijk een schijntje is. Het wil er bij de overheid maar niet in dat het vreemd is om wel veel geld in fysieke infrastructuren (betuwelijnen en maastricht-tunnels) te stoppen en niet in informatie infrastructuren, waar we hier toch over praten.
Aan de andere kant. De Surf-directeur gaf nog aan dat het niet eenvoudig zal zijn om die 15 miljoen te verspijkeren. Het gaat inderdaad met name in uurtjes zitten die we dan aan projecten gaan besteden en we hebben het al zo druk. Dit zet wel aan tot nadenken: moeten we die projecten wel zelf doen, of ... moeten we een aantal zaken maar door anderen laten doen zodat we zelf de tijd voor de innovatie nemen?
Hoe dan ook, het tender-circus is begonnen en we gaan natuurlijk met zijn allen daarin meedoen. Gelukkig heeft het iets van een wedstrijd waarin meedoen alleen ook al nuttig is. Er worden ideeen gegenereerd en uitgewisseld en contacten gelegd, waar we zonder de worst van een pot geld misschien niet zo gauw aan zouden beginnen.
Alles bij elkaar gaat het om 15 miljoen euro. Nu ja, eigenlijk ongeveer de helft want je moet als instelling ook een duit in het zakje doen. Het is een heel gedoe om voor het geld in aanmerking te komen. Allerlei tender-procedures waarin voorwaarden over samenwerking en 'proven technology' zijn opgenomen. Met veel volharding pik je dan misschien een graantje mee van die 15 miljoen. De inspannings/resultaat verhouding lijkt me een stuk gunstiger als je meedoet in een loterij (België?). Misschien ben ik ook wat cynisch omdat 15 miljoen natuurlijk een schijntje is. Het wil er bij de overheid maar niet in dat het vreemd is om wel veel geld in fysieke infrastructuren (betuwelijnen en maastricht-tunnels) te stoppen en niet in informatie infrastructuren, waar we hier toch over praten.
Aan de andere kant. De Surf-directeur gaf nog aan dat het niet eenvoudig zal zijn om die 15 miljoen te verspijkeren. Het gaat inderdaad met name in uurtjes zitten die we dan aan projecten gaan besteden en we hebben het al zo druk. Dit zet wel aan tot nadenken: moeten we die projecten wel zelf doen, of ... moeten we een aantal zaken maar door anderen laten doen zodat we zelf de tijd voor de innovatie nemen?
Hoe dan ook, het tender-circus is begonnen en we gaan natuurlijk met zijn allen daarin meedoen. Gelukkig heeft het iets van een wedstrijd waarin meedoen alleen ook al nuttig is. Er worden ideeen gegenereerd en uitgewisseld en contacten gelegd, waar we zonder de worst van een pot geld misschien niet zo gauw aan zouden beginnen.
01 februari 2006
notebooks
Een van de meest in het oog lopende projecten in het programma is het notebooks-project. Als over een paar jaar alle studenten met een notebook rondlopen is dat letterlijk in het oog lopend. Maar er zijn meer aspecten die het bijzonder maken. Het betekent een hele verschuiving van "eigenaarschap" richting student, andere financiele structuren, ander beheer, andere lokaalinrichting (er kan overal draadloos gewerkt worden).
Een paar faculteiten hebben aangegeven in die ontwikkeling voorop te willen lopen en daarmee is deze week een eerste bijeenkomst geweest. Studenten, faculteiten, beheersdiensten ... alle partijen lijken de voordelen ervan in te zien. Ik zelf hou mij vooral vast aan een droombeeld waarin de hogeschool een learning meeting place is, waar studenten/docenten/organisaties elkaar al dan niet virtueel ontmoeten om ontwikkelingsprocessen door te maken. In dat beeld pas een technisch hulpmiddel als notebooks met draadloze netwerkverbinding natuurlijk heel goed.
Een paar faculteiten hebben aangegeven in die ontwikkeling voorop te willen lopen en daarmee is deze week een eerste bijeenkomst geweest. Studenten, faculteiten, beheersdiensten ... alle partijen lijken de voordelen ervan in te zien. Ik zelf hou mij vooral vast aan een droombeeld waarin de hogeschool een learning meeting place is, waar studenten/docenten/organisaties elkaar al dan niet virtueel ontmoeten om ontwikkelingsprocessen door te maken. In dat beeld pas een technisch hulpmiddel als notebooks met draadloze netwerkverbinding natuurlijk heel goed.
Abonneren op:
Reacties (Atom)