Doelpunt in de lucht

Lief Blogje,
(Tsja, vroeger schreef men 'lief dagboek', dus dit zou de moderne vorm moeten zijn, maar klinkt zo mogelijk nog truttiger)

Ken je dat gevoel bij een voetbalwedstrijd dat er "een doelpunt in de lucht hangt". Zo'n gevoel heb ik de laatste tijd ook rond hoe we sommige dingen doen bij de hogeschool. Het zit er aan te komen dat dat gaat veranderen. Ik doe de laatste tijd niet anders dan gesprekken voeren in diverse gremia die erop neer komen dat de huidige manier van werken iedereen belemmert. We willen allemaal best wel hetzelfde, maar we zijn elk steeds gefocussed op 1 aspect en het is ontzettend moeilijk om dit te verbinden. Willen we echt stappen vooruit maken, dan is de tijd rijp om het anders te gaan organiseren.

Als er een doelpunt in de lucht hangt is dat altijd maar tijdelijk: ofwel er wordt gescoord, ofwel het zakt weer weg. Vertaald naar mijn werksituatie zal er toch zeker dit kalenderjaar gescoord moeten worden om het momentum niet laten wegzakken. Spannend.

Erfenis

Het Programma ICT heeft voor mijn tijd het project Osiris omvat. Osiris is het student informatie systeem. Als project is het opgeleverd, geaccepteerd, klaar. Maar zoals vaak is een vooruitgang eerst een stap terug (ah, daar moet ik in de benedict eens een stukje over schrijven). En hier speelden wel heel veel dingen: andere invulling van de onderwijsregeling, overgang vanuit diverse systemen en systematieken, nieuwe werkwijzen, ... Maar grootste stoorzender bleek het conversieprobleem te zijn, waardoor gegevens niet volledig/betrouwbaar zijn. Maar hoe groot is het probleem? Is het een ICT-probleem of niet? waar aan te pakken?

Voor mij is dit vervelend. Je denkt dat je geen omkijken meer hebt naar een project, maar dan vergt het toch nog aandacht. Maar voor de direct betrokkenen is het nog veel vervelender. Dit is ook zo'n situatie waarin iedereen zijn best doet en toch zijn er problemen. Daar kan ik niet zo goed tegen. Mijn vingers jeukten om er wat mee te gaan doen. Heb ik niet gedaan (behalve langs de zijlijn), want mijn werk is niet die van troubleshooting manager. Na een bijeenkomst waar ik ben aangeschoven zie ik ook dat dat niet nodig is. De problemen zijn nog niet weg, maar het is wel steeds beter onder controle.