Cijfertjes

Ik heb een haat-liefde verhouding met cijfertjes. Cijfertjes zijn lekker duidelijk. Ik kan er projecten nummertjes mee geven. Ik kan er in het programma mee aangeven wat er beschikbaar is aan geld en aan uren. Ik kan er mee meten hoeveel daar al van op is. Maar cijfertjes zijn nooit de werkelijkheid. Als je aan het plannen bent doe je eigenlijk maar een gooi. Als je ze wilt bijstellen op basis van voortgang, ben je veel energie kwijt om de cijfertjes boven water te krijgen én ze juist te interpreteren. En dan hebben we het alleen nog maar over de investerings/uitgave-kant. Je wil ook nog gaan aangeven wat dat gaat opleveren of besparen. Soms gaat dat nog: er wordt hardware overbodig, beheerskosten gaan naar beneden e.d. Maar heel vaak zijn het bij ICT kwalitatieve baten. Wat levert bijv. invoering van collaboration tools in cijfertjes op? Dat x personen per jaar y minuten winnen door efficienter te communiceren à z euro per uur? Ja, zo kan je dat doen en soms moet je ook van die exercities doen al is het alleen maar voor het bewustzijn om aan alle opbrengsten te denken.

Alle kosten-baten theorieen ten spijt, het liefst wil je maar met simpele cijfertjes werken, zoals op een rapport: we geven ergens een 6 voor, maar door het project uit te voeren kunnen we daar een 8 van maken. En dan rest de vraag: zijn de projectkosten dat waard.

Comit

Ik had in een eerdere post al aangegeven een keer op Comit terug te komen. Welnu, ik ben voor het eerst bij een Comit-bijeenkomst geweest. Comit is het landelijk overleg tussen ICT-managers van hogescholen. Natuurlijk was het leuk en nuttig. Nieuwe mensen ontmoeten, ervaringen delen. Maar ja, dit is al wéér een contact-structuur die ik tegenkom, naast bijv. surf met haar platforms en interest groups, e-merge, osiris-overleg, .... Elk heeft wel weer zijn eigen invalshoek en historie, maar het contrast was wel groot toen in deze Comit vergadering de uitgenodigde mensen van ROC-i-partners aan het woord kwamen. Ik heb natuurlijk maar 1 verhaal gehoord, maar het lijkt er op dat dit dé club is waar het samenwerken tussen ROC's op gebied van ICT plaats vindt. Waar wij als hogescholen vanuit een externe gerichtheid links en rechts contact zoeken is ROC-I-partners meer uit nood geboren, maar combineert daardoor wel pragmatische activiteiten met een duidelijke positionering.
Wat er nu daadwerkelijk beter werkt is moeilijk in te schatten, maar het wordt steeds belangrijker om in de externe samenwerking duidelijk te krijgen waarom betrokkenen daarin zitten en wat we er van verwachten.

Projectmatig werken

Een kickoff bijeenkomst gehad over projectmatig werken met vnl. mensen van ICTOS en enkele van Zuydpool. O.a. vanuit het innovatieprogramma doen we veel aan projecten. Maar dat kan wel een stuk degelijker. Vooral een algemene acceptatie van hoe we projecten doen, daar schort het nog aan. Het blijkt ook een kip-ei situatie te zijn. Door niet optimaal projectmatig te werken overzien we niet precies welk en hoeveel werk er is bij ICTOS. Daardoor wordt het lastig om resources in te plannen. Of begint het daarmee: doordat het resourcemanagement niet goed onder controle is, kunnen we ook slecht plannen?
Hoe dan ook, er ontstaat zo eenvoudig een negatieve spiraal, die door door deze bijeenkomst is stopgezet en een vervolg krijgt waarmee het in positieve richting omgebogen kan worden.