Ik heb een paar stokpaardjes. Een daarvan heeft iets met "samen" te maken (zie eerdere blogs). Een andere is "processen".
Ik merk dat mijn stokpaardjes de dingen zijn die eigenlijk niet helemaal tot mijn taken behoren, maar die ik wel belangrijk vind voor de organisatie. Of anders gezegd, waar ik het prettig vind om me tegen aan te bemoeien.
Aandacht voor processen vragen is een hele logische voor iemand in een ICT-functie, immers het gaat er dan om wat men met de voorzieningen DOET. Vooral bij een hogeschool waar dit niet duidelijk is belegd, is dit interessant.
Neem nou het "onderwijsorganisatieproces" dat een student doorloopt. Dat zou iets dergelijks moeten zijn: een student schrijft zich in voor een studie, gaat uit een aanbod van modules en minoren een pad samenstellen, legt dit voor aan zijn studiebegeleider, schrijft zich in voor de cursussen en (her)tentamens, verneemt waar/wanneer deze plaatsvinden etc.
Is er iemand die zich verantwoordelijk voelt voor dit proces? Nee, er zijn er wel tien. Maar ieder doet dat voor zijn eigen stukje. De student zelf, een docent, een examencommissielid, een buro onderwijs medewerker, een locatiemanager met dit in de portefeuille, een beleidsmedewerker, een beheerder van het studentinfosysteem, ...
Gevolg: iederen doet zijn best, maar het geheel loopt niet.
En dit is maar een voorbeeld. Zo zijn er talloze.
En wat doe ik er aan. In directe zin niks. Ik probeer het onderwerp eerst in de grondverf te zetten door met de programmamanager te praten die er oog voor heeft, wat mensen bij elkaar te roepen rond een specifieke situatie, het te noemen in overleg met mijn baas, in gesprek te gaan met een collega uit een faculteit die dit ook op de agenda probeert te krijgen, mijzelf te laten uitnodigen voor bijeenkomsten waar dit een rol (lijkt) te spelen.
Misschien leuk als volgende functie: manager van mijn eigen stokpaardjes. Daarmee kan ik vast nog wat betekenen voor de hogeschool.
Hmmm, welke schaal zou dat zijn ...?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten